Sevgili takipçilerimiz, sizler için giriş gelişme sonuç kurallarına uyarak yazmış olduğumuz iyilik ile ilgili hikâyemizi beğenmenizi umarı...
Sevgili takipçilerimiz, sizler için giriş gelişme sonuç kurallarına uyarak yazmış olduğumuz iyilik ile ilgili hikâyemizi beğenmenizi umarız.
 |
| İyilik |
YAŞASIN İYİLİK
Elif, 7. sınıfa giden ve 12 yaşında çok yardımsever bir
çocuktur. Yardıma muhtaç olan insanlara yardım eder ve tüm insanlara sevgi
gösterir. Örneğin; karşıdan karşıya geçmekte olan yaşlı bir teyzeye yardım
eder, satın aldığı eşyaları taşımakta zorlanan bir kişiye yardım eder ve daha
birçok kişiye elinden geldiğince her türlü konuda yardım eder.
Elif; hem çok iyi, hem de çok yardımsever bir insandır.
Hiçbir insana kötü davranmaz ve herkese sevgiyle yaklaşır. Elif, aynı zamanda
insanlara saygı gösterir. Elif; hoşgörülü bir insandır. Büyükleriyle güzel bir
şekilde konuşur. Elif, çok iyimserdir. Herkes onu çok sever. En iyisi biz lafı
fazla uzatmadan hikâyemize geçelim...
Günlerden bir gün, Elif okuldan dönerken tüm arkadaşlarının
evlerine gittiğini, fakat bir arkadaşının okul bahçesinde çok üzgün bir şekilde
ağladığını gördü ve arkadaşının yanına gitti. Arkadaşının adı ise Damla idi.
Damla, bir gün bisiklet sürerken ayak bileği kırıldığı için yürüyemiyordu. Elif,
arkadaşı Damla’ya neden üzgün olduğunu sordu. Damla ilk başta cevap vermedi.
Elif bir daha sorunca cevabı; “ Bir şey yok “ oldu. Fakat Elif Arkadaşının bir
şeyin onu çok üzdüğünü biliyordu.
Elif, çok ısrar edince, arkadaşı Damla, Artık onu neyin
üzdüğünü açıklamaya karar verdi ve sözüne şöyle başladı; “ Beni üzen şey;
kimsenin benimle ilgilenmemesi ve beni küçümsemeleri “ dedi. Daha sonra sözüne
şu şekilde devam etti:
-Bazı çocuklar ben yürüyemediğim için; benimle alay ediyor,
benimle oyun oynamıyor, beni küçümsüyor, beni aralarına almıyor, beni
görmezlikten geliyor, benimle ilgilenmiyor, hatta bana kötü davranıyorlar. Bana
iyi davranan kişiler sadece ailem ve akrabalarım.
Elif bunun üzerine Damla’ya:
-Bir çözüm yolu bulup sana iyi davranmalarını sağlayacağım.
Dedikten sonra Damla'nın yanından ayrıldı. Ertesi sabah okula geldiğinde;
yanında bir afiş getirmişti. Bu afişte; Bir etkinlik düzenlendiği yazıyordu.
Evet, evet! Doğru bildiniz. Bu etkinliği Elif düzenlemişti. Bazın insanlardan
yardım alarak bunu başarmıştı. Etkinlikte uygulanacak şey; 2 saat boyunca
tekerlekli sandalyede oturmak ve yapacağımız işleri yürümeden yapmaktı. Bu
sayede Damla'nın nasıl yaşadığını anlayacaklar ve Damla’ya artık iyi
davranacaklardı. İsteyen herkes bu etkinliğe katılabilecekti.
Elif, bu afişi okulun farklı yerlerindeki duvarlara astı.
Etkinliğin yapılacağı gün gelince birçok çocuk Konferans Salonu’na toplanmıştı.
Tekerlekli sandalyeler; etkinliğe katılan tüm çocuklara yetmediği için bu
etkinlik yaklaşık 6 gün sürdü. Etkinlik tamamen bittikten sonra; çocuklar artık
Damla ile oyunlar oynuyor, onunla alay etmiyor, ona iyi davranıyor ve onu küçük
görmüyor ve onunla ilgileniyorlardı. Damla bunun üzerine çok sevinmişti.
Bunların hepsi Elif sayesinde olmuştu. Elif’in; ailesi, akrabaları,
öğretmenleri ve öğretmenleri Elif’i tebrik ettiler ve Elif ile Damla mutlu bir
şekilde hayatlarını sürdürmeye devam ettiler.
-SON-
Bence güzel olmuş
YanıtlaSil